1
Premier voyeur
derrière la porte
le temps ahane
sur la chevillette
JANVIER
et déjà l'aube
2
Matin blanc
dans un ciel exact
malgré le silence
aux cent coupures
FÉVRIER
ouvre le ban
3
Les mots obliques
ont un fer d'outil
(cal aux mains
et mal de chien)
MARS
non sans ironie
4
Ventre peu avare
de semence
mieux que ça
jamais adulte
AVRIL
sans aucun doute
5
Dresser l'oreille
à quoi bon
veiller encore
peine perdue
MAI
trouble la traque
6
Faut-il manger
le blé en herbe
les questions précoces
n'ont pas de fin
JUIN
à l'arrachée
7
Le grand large
à corps perdu
la nuit déleste
le moindre secret
JUILLET
à dire vrai
8
le mot île
au bout de la langue
le sable et l'océan
en ressassent
AOÛT
le lent oubli
9
Rires et hiers
au fond des poches
traîner les pieds
n'est plus un jeu
SEPTEMBRE
dans l'œil chagrin
10
Les flambées végétales
vendent la mèche
cette peur bleue
enfin s'explique
OCTOBRE
de son propre aveu
11
La noire effeuilleuse
ajuste ses câlins
laisse tomber
le peu qui reste
NOVEMBRE
aux doigts obscènes
12
Comme un poème
mal dégauchi
la neige n'ajoute
rien à rien
DÉCEMBRE
à terme échu
------------------------------------------------------------------
1
Πρώτος ηδονοβλεψίας
πίσω από την πόρτα
ο χρόνος λαχανιάζει
πάνω στο χερούλι
ΓΕΝΑΡΗΣ
κιόλας η αυγή
2
Λευκό πρωινό
σε ουρανό ακρίβειας
παρά τη σιωπή
εκατό φορές κομμένη
ΦΛΕΒΑΡΗΣ
εναρκτήριο σάλπισμα
3
Οι διαγώνιες λέξεις
έχουν σίδηρο εργαλείου
(κάλος στα χέρια
και κόπος σκυλίσιος)
ΜΑΡΤΗΣ
όχι και χωρίς ειρωνεία
4
Κοιλιά που δεν φείδεται
το σπέρμα
ακόμη καλύτερα
ποτές ενήλικη
ΑΠΡΙΛΗΣ
αναμφίβολα
5
Αυτί να στήσεις
προς τι, άραγε
ακόμα να ξαγρυπνάς
χαμένος κόπος
ΜΑΪΟΣ
θολώνει την καταδίωξη
6
Να φάμε άραγε
το πράσινο στάρι
οι πρόωρες ερωτήσεις
τέλος δεν έχουν
ΙΟΥΝΙΟΣ
της τελευταίας στιγμής
7
Το ανοιχτό πέλαγος
ψυχή τε και σώματι
η νύχτα αφερματίζει
το παραμικρό μυστικό
ΙΟΥΛΙΟΣ
να πούμε την αλήθεια
8
Η λέξη νησί
μέσα στο στόμα
άμμος κι ωκεανός
την αναμασάνε
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
αργή λήθη
9
Τα γέλια και τα χτες
στο βάθος κάθε τσέπης
να σέρνεις τα πόδια
δεν είναι πια παιχνίδι
ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ
στο μάτι θλίψη
10
Των φυτών οι φωτιές
το μυστικό προδίδουν
αυτή η τρομάρα
επιτέλους εξηγείται
ΟΚΤΟΒΡΗΣ
εξομολογούμενος
11
Η μαύρη ξελογιάστρα
προσαρμόζει τα χάδια της
άσε να πέσουν
τα λίγα που απομένουν
ΝΟΕΜΒΡΗΣ
με τα πρόστυχα δάχτυλα
12
Σαν ένα ποίημα
κακότεχνο
το χιόνι δεν προσθέτει
τίποτα σε τίποτα
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ
ληξιπρόθεσμος
Μετάφραση :
Γιούλη Βολανάκη και Μαρι-Λώρ Coulmin Κουτσαύτη